با خيال راحت نشستيم تو خونه هامون و هر وقت هرجا بشنويم سهميه اي به خانواده شهدا و جانبازان تعلق گرفته غر ميزنيم و به حق نداشته خودمون نسبتش ميديم. واقعا کجا يادمون رفت که اگر سقفي بالاي سرمونه، پدرامون سالمن و همه سالاي جنگ پيشمون بودن به خاطر از خودگذشتگي همين خانواده هاست؟... حالا کجاست اون مردي که سقف خونه اين مادر شهيد رو براش حفظ کنه؟ کجاست اون از خود گذشته‌اي که جاي پسر اين خانواده رو براش پر کنه؟